TEAM UP FOR YOUR FUTURE - INNOVATIE IN MOBILITEIT EN STEDELIJKHEID

Deze keer draaide de Bridee workshop rond transport met als gastlezer Axel van enthoven. Gezien men gerust mag zeggen dat Axel van Enthoven een icoon is in de designwereld, had ik hoge verwachtingen van de lezing en workshop. Axel van Enthoven is voornamelijk actief in het ontwerpen van transport. hij ontwierp zowel de oude en nieuwe tram in antwerpen alsook die Van brussel. Tijdens de introductie verklaarde hij hoe de vormgeving van de tram van brussel tot stand is gekomen. Hierbij diende de vele art nouveaux woningen van brussel als voornaamste inspiratiebron. Hierbij refereert hij naar de bogen in de architectuur die in het ontwerp van de raampartijen zijn geïntegreerd. Hoewel de tram prijzen heeft gewonnen voor design en bij de selectie behoorde om in gebruik te worden genomen voor de olympische spelen in Sotsji, spreekt het ontwerp me minder aan. Wellicht is het door mijn achtergrond als architect dat ik het vrij kortzichtig vind om naar art nouveaux te refereren door kortweg de bogen van de gebouwen over te nemen.

Later bleek ook dat mijn visie op design sterk verschilt van die van Axel Van Enthoven. Tijdens de brainstormsessie, zoals die telkens op de Bridee workshop wordt gegeven, benadrukte Van Enthoven dat functie bijkomend is aan vormgeving. “We moeten streven naar opvallend design.” Zo haalde hij Zaha Haddit als voorbeeld aan en verklaarde hij dat mensen daar naar opkijken. Bij ontwerpen van Haddit is de vormgeving primair, de functie en indeling ziet Van Enthoven niet als uitdaging. Deze stelling staat haaks tegenover de trend die heerste tijdens mijn architectuuropleiding waar de functie nog steeds primair staat: “form follows function”. Echter is deze zegswijze wat achterhaald en is er vandaag meer ruimte voor expressiviteit en creativiteit, hoewel de functie nog steeds centraal staat.

Voor de brainstormsessie werkte ik toevallig samen met een voormalig architectuurstudent die nu stedenbouw studeert. Het viel meteen op dat we dezelfde mening deelde en het beiden oneens waren met de visie van Van Enthoven. Wederom vielen de verschillen tussen productontwikkeling en architectuur me sterk op. Brainstormsessies, zoals deze bij productontwikkeling worden gegeven, zijn vrijwel ongekend voor architecten. De natuurlijke reactie is vaak om naar het schetsboek te grijpen en reeds naar een volwaardig voorstel te zoeken. Ik diende dan ook uit te leggen dat dit voor mij ook nieuw is, en de bedoeling van de brainstormsessie eerder is om een kwantitatieve ideegeneratie te bekomen waar vervolgens op verder kan worden gebouwd. de banale ideeën dienen als voeding voor betere ideeën die vervolgens verder worden uitgewerkt.

Op het einde van de brainstormsessie liet Van Enthoven zijn teleurstelling in het algemeen bekomen resultaat zeer sterk blijken. Voor hem was niemand er in geslaagd om tot een deftig resultaat te komen. Dit valt volgens mij eerder te wijten aan het systeem van de brainstorm die niet toepasselijk was voor wat Van Enthoven van ons verwachtte. Meermaals maakte hij duidelijk dat hij concrete schetsen wou en achteraf wou hij zelfs globale afmetingen verkrijgen. Een brainstormsessie op post-it’s dient eerder om tot een idee generatie te komen en niet zozeer om tot concrete vormgefelijke en ontwerpmatige resultaten te komen. Hierdoor was de brainstormsessie eerder een teleurstelling.